ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 339 / 520

ประโยค-ปฏิสันถารนับเป็นปัจจัย กำเนิด - หน้าที่ 15 ธรรมสังหากาจยานกล่าวไว้ว่า "ครั้งนั้นแผ พระภิกษุเถรรหลาย ใดมีความบรีทธิ์ดังนี้ว่า " ผู้มีอายุ ทั้งหลาย ! พระผู้พระภาคเจ้าแลทรง สรรเสริญการปฏิสันถารที่

เนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิสันถารที่พระเถรได้เริ่มทำในศตวรรษที่ผ่านมาซึ่งมีผู้มีอายุมารวมตัวกันเพื่ออภิปรายและทำการสังคายนา โดยมีพระราชาทรงสนับสนุนและเตรียมการสถานที่ให้แก่พระเถรอย่างดี โดยพระเถรจะทำการประ

ประโยค - ปฐมมัญฌปาสาทิกาาา - หน้า 17 แล้วให้ปู่เถรสนังนั่งข้างด้านทิศทักษิณ ผนหน้่าไปทางทิศอูร ใน ทามกลางมนฑปไปตั้งธรรมสาน้นอันควรเป็นที่ประทับนั่งของพระผู้มะ- ภาคทพเจ้า ผนหน้าไปทางทิศบุรพาและทางงาวดี

ในหน้า 17 ของปฐมมัญฌปาสาทิกา กล่าวถึงการนั่งอยู่ของปู่เถรและบทบาทของพระอานนท์ในขณะนั้น มีการเตือนเรื่องการประชุมในวันรุ่งขึ้นที่ท่านอาจจะไม่ควรไปเนื่องจากเป็นเฉพาะบุคคล พระอานนท์แสดงความตั้งใจและความร

ประโยค - ปฏิมาสมัยนปาสำทิกาเอกา กา - หน้าที่ 20 ไช่ร, ข้าพเจ้าพึงถามพระวินัยกะพระอุปัชฌาย์:" ฝ่ายพระอุปัชฌาย์ก็ถามเองให้สง่ามาเว่า "ท่านผู้เจริญ! ขอสงฆ์ จงฟังข้าพเจ้า ถ้าหามีพร้อมของสงฆ์ก็ให้ไว้เถิด

ในบทนี้เป็นการสนทนาระหว่างพระมหากัสสปและพระอุปัชฌาย์ ซึ่งพูดถึงการวินิจฉัยพระวินัยและปฏิมาสมัย โดยพระมหากัสสปได้สอบถามเกี่ยวกับสถานที่การบัญญัติของพระผู้ทรงภาค พระอุปัชฌาย์ก็ได้ตอบเกี่ยวกับเมืองเวสาลี

ประโยค - ปฏิมัสังปาติกา กาล ๑ - หน้าที่ 21 วัดฒบ้าง ฯลฯ อนาบติบ้าง แห่งทุติยปราชชิกันนั้น,....แห่งตติยปราชชิกันนั้น,ถามถึงวัดฒบ้าง ฯลฯ อนาบติบ้าง แห่งตุตดปราชชิกันนั้น. พระบุณเดาะอันพระมหากัสปามแล้ว ๆ

เนื้อหาเกี่ยวกับการสังฆในพระวินัย รวมถึงข้อกำหนดและการจัดหมวดหมู่ของภิณฌุ โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับปราชชิกันต่าง ๆ และบทบัญญัติที่ตั้งขึ้นจากพระมหากัสปา เพื่อแนะนำหลักการปฏิบัติในศาสนา คัมภีร์นี้ยังแสดง

ประโยค - ปฏิรูปสมณปากาสี่กาลา - หน้าที่ 22 ยกขึ้นสู่สังคะแล้ว ด้วยประการฉะนี้ พระมหากัสสปเถระ ได้ถามวินัยปิฎกทั้งหมด พระอุบาลีเถระ ก็ได้สอบถามแล้ว ในที่สุดแห่งการปฏิรูปาและวิสาขา พระครูพันธ ๕๐๐ องค์ ไ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการสังคายนาพระธรรมโดยพระมหากัสสปเถระที่สอบถามภิกษุเพื่อกำหนดวิธีการสังคายนา พร้อมทั้งคำพูดจากพระอนนทเถระที่แสดงความเห็นเกี่ยวกับการฟังพระธรรม ในลักษณะที่มุ่งเน้นการสืบทอดและการคงไว้

ประโยค - ปฐมสัมมนาในสาธกิกา กาล ๑ - หน้าที่ ๒๓ [ ปฐมและวิถีชนพระสูตร ] ลำดับนั้นแล ท่านพระอานนท์ลูกขึ้นจากสะมุจิวิเวชีวงบา ไหว้กฐินผู้เฒ่าทั้งหลายแล้วนั่งธรรมาสน์จับวิธีจีวรองค์จิตด้วยง. พระมหากัสสป

เนื้อหานี้เกี่ยวกับบทสนทนาระหว่างพระอานนท์และพระมหากัสสปเกี่ยวกับพระสูตรต่าง ๆ ที่พระพุทธเจ้าตรัส ณ สถานที่ต่าง ๆ ในอดีต โดยเฉพาะการตรัสที่พระตำหนักหลวงในพระราชอุทยานอัมพุฬิยา และส่วนอัมพวันของมหาอัมพ

ประโยค - ปฐมสมันต์ปาสกาเทป กาด - หนี้ที่ 24 อังอุตตรนิกาย ขุททวกนิกาย บรรดานิกายเหล่านั้น พระพุทธองค์ที่เหลืออยูวัน ๕ นิทายเสด็จว่าบุญทกนิกาย ในบุทกนิกายนัน พระวิเนย ท่านอุบาลีเถระ ได้วัชนาแล้ว. ขุทท

บทความนี้สำรวจพระพุทธพจน์ในนิกายต่าง ๆ ที่พระพุทธองค์ได้สอนตลอด ๔๕ ปี รวมถึงคำสอนที่ได้ตรัสในฤดูปฐมสมันต์ และวิธีการที่พระองค์ได้ถ่ายทอดพระธรรมเพื่อมนุษย์และเทวดา ทำให้เข้าใจในหลักธรรมและวิญญาณที่เกี่

ประโยค (ข้อความในภาพ): (ปรโญค) - ปฐมสนับสนุกนับกิเลสกภาค 1 - หน้าที่ 25 คือ อันทพระพุทธเจ้านั่งหมดนี้นั่นแล ย่อมถึงนับว่า "พระธรรมและวินัย" บรรดาธรรมและวินัยนั้น วินัยปิฎก ชื่อว่าวินัย พระพุทธพจน์

บทความนี้กล่าวถึงพระพุทธพจน์ที่แบ่งเป็น 3 ประเภท ได้แก่ ปฐมพุทธพจน์ มัชฌิมพุทธพจน์ และปัจฉิมพุทธพจน์ โดยมีการเน้นความสำคัญของธรรมและวินัยในการดำเนินชีวิต และการสอดสัมพันธ์กับคำสอนของพระพุทธเจ้าเพื่อให

ประโยค - ปฐมสมเด็จฯ สาขาเปล กาด - หน้าที่ 26 ความสิ้นแห่งตัณฑหาทั้งหลายแล้ว ” ดังนี้ นี้ชื่อว่าปฐมพุทธภูมิ อาจย้ายหลายพวกกล่าวถึงบาคใน ขันธ์ว่า “เมื่อใดแต่ธรรมทั้งหลายอ้อมปรากฏ” ดังนี้เป็นต้นชื่อว่า

เนื้อหาเกี่ยวกับปฐมพุทธภูมิ ซึ่งเกิดจากการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงพิจารณาอาการต่าง ๆ ในการบรรลุธรรมและการประกาศสำคัญ ๆ เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา อธิบายถึงธรรมทั้งหลายที่ปฏิบัติในพระพุทธศาสนาและศึก

ประโยค - ปฐมมนต์ปาสาทิกา ภาค ๑ - หน้า 27 ฉันทะ ๒๒ วิริยะ ๑๖ ชื่้อวนิชิฏินิกาย พระพุทธวจนะนิคาย เป็นที่รวบรวมพระสูตร ๘๔ สูตร มีพระหมางสูตร เป็นต้น มัฎมี- นิิกาย เป็นที่รวบรวมพระสูตร ๑๕ สูตร มีผูปรับส

ข้อความนี้กล่าวถึงการรวบรวมพระสูตรจากนิกายต่าง ๆ รวมถึงพระวินัย พระสูตร และพระอภิธรรม โดยมีการอธิบายคำว่า 'วินัย' ในแง่มุมต่าง ๆ เช่น วินัยที่มีประโยชน์และมีการฝึกกายและวาจา เพื่อความเข้าใจในหลักธรรม

ประโยค - ปฐมมนต์ปาฐกถากาา - หน้าที่ 28 ย่อมฝึกกายและวาจา เพราะห้ามซึ่งอ้างอาจารทางกายและทางวาจา เพราะฉะนั้น พระวินัย นั่นจึงกล่าวว่า "วินัย" เพราะมีนิย ต่าง ๆ เพราะมีนิยพิเศษ และเพราะฝึกกายและวาจา ด้

บทความนี้กล่าวถึงการฝึกกายและวาจาภายใต้พระวินัย ซึ่งเป็นแนวทางในการพัฒนาจิตใจและการปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง โดยยกตัวอย่างพระวินัยและพระสูตรที่อธิบายถึงประโยชน์ในการปฏิบัติทั้งต่อกายและจิตใจ เพื่อส่งเสร

ประโยค-ปฐมมนตรีปาาสากเกลือภาค 1 - หน้า 30 ภาคตรัยไว้แล้วในพระอริยธรรมนี้ ฉันนั้น ท่านจึงกล่าวว่า "อธิธรม" คือกิจที่นี้ ย่อมปรากฏในอรรถว่าสิ่งจริง ว่าเป็นความคำนวณหมายว่าบุคคลผู้นั้นแล้ว ว่อนไปบัดนี้ต

เนื้อหาในหน้าที่ 30 ของปฐมมนตรีปาาสากเกลือได้พูดถึงความจริงของอธิธรมที่ปรากฏในอรรถและความหมายทางจิตที่เกี่ยวข้องกับบุคคล ภิกษุซึ่งสามารถนำสอนลูกศิษย์ในธรรมวินัยว่าด้วยการตระหนักรู้ถึงความปะปนของชีวิตแ

ประโยค (ตอน) ปฐมสมันปาอาสากนกแมปกาย บ้าง อธิบายว่า ควรขอา โดยยืนเป็นต้นว่า "เสถรรธรรม เสถรรธรรม โลกุตรธรรม.." ชืออว่าอันบันติ์กําหนดคําตั้ง เพราะเป็นธรรมที่ท่านกล่าวตามสภาพ โดยยืนเป็นต้นว่า " ในสมันนั

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของปฏิกฤทธิ์ในพระอธิธรรม โดยยกตัวอย่างคำที่เกี่ยวข้องกับธรรมและการปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า เนื้อหาเน้นถึงความเจริญของธรรมและการบูชาที่มั่นคงตามคำสอนในพระวินัย พระสูตร แ

ประโยค - ปฐมมนต์ปาสาทิกา ภาค ๑ - หน้า ๓๒ เป็นต้นว่า " อย่าเชื่อโดยการอิงคำตร" แม้ภาชนะอย่างใดอย่างหนึ่ง ท่านก็เรียกว่า " ปฐก" ในคำเป็นต้นว่า " ลำดับนั้น บุรุษถือออม และละกั้นว่า " เพราะเหตุนี้ นับถือท

บทนี้อธิบายถึงแนวคิดและความหมายของคำว่า 'ปฐก' โดยเชื่อมโยงกับคำว่าวิเนยและอรรถต่าง ๆ พร้อมทั้งความสำคัญของการเข้าใจเนื้อหาเหล่านี้เพื่อการศึกษา โดยมีตัวอย่างประกอบเพื่อเป็นแนวทางในการพิจารณาและวิเคราะ

ประโยค-ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๓ หน้า ๓๕ ไหว้ด้วยใจนั้น ชื่อว่าเทวา. การหยั่งรู้พระบัลลิสและอรรถแห่งพระบัลลิส ตามเป็นจริง ชื่อว่าสิฏฺฐวณิ. ก็เพราะในปฏิทิน ดังนี้ ธรรม อรรถ เทวา และปฏิทินเหล่านี้ อันบุคคล

ในบทนี้อธิบายถึงการไหว้ด้วยใจและความสำคัญของความรู้ในเหตุต่างๆ ที่สัมพันธ์กับการเรียนรู้พระบัลลิสและอรรถ ยิ่งไปกว่านั้นยังกล่าวถึงการสนทนาธรรมและความสัมพันธ์ระหว่างธรรมกับอรรถ ซึ่งมีความสำคัญต่อการเข้

ประโยค - ปฐมสมันดาปสาธกานา กาล - หน้าที่ 36 บัดนี้ ควรทราบถึงภาพทัศ 4 ประการ ในปฏิทัศนี้ แต่ละ ปฏิทัศ เพราะเหตุที่ธรรมชาตหรืออรรถาธิบายใด ๆ ก็ดี อรรถที่พระผู้ พระภาคเจ้าพึงให้ทราบ ย่อมเป็นอรรถมิิหน้

ในบทความนี้จะมีการศึกษาเกี่ยวกับภาพทัศน์ 4 ประการในปฏิทัศน์ โดยเน้นการเข้าใจถึงความแตกต่างในธรรมและอรรถาธิบายที่พระผู้ถึงทรงสอนให้แก่กษัตริย์และนักศึกษา ศึกษาเรื่องการเทศนาและความหมายทางปัญญา ที่สะท้อ

ประโยค - ปฏิทินนี้ปฏิทินพิมพ์ลายภาค ๑ หน้าที่ 37 [ ปฏิทิน ๑ อย่าง ] จริงอยู่ ปฏิทิน ๑ คือ ออลคัทปูมปฏิทิน นิทสรณัณฑ์ปฏิทิน ๑ ภัณฑารายปฏิทิน ๑ ในปฏิทิน ๑ อย่างนั้น ปฏิทินใด อับบุคคล เรียนไม่มี คือเรี

บทความนี้พูดถึงปฏิทินและการตีความธรรมในพระพุทธศาสนา โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการเรียนรู้ธรรมอย่างถูกต้อง และการเลียนแบบที่ไม่ได้ผล โดยการทำความเข้าใจธรรมจะต้องผ่านการพิจารณาอย่างลึกซึ้ง เพื่อเข้าถึ

ประโยค-ปฐมสมันต์สำนักเทพ กาล 1- หน้า 40 ภูมิผู้ปฏิบัติไม่ได้ในพระอภิธรรม แล่นกินไปซึ่งการวิจารณ์ ธรรม ย่อมคิดแม้ว่าหนึ่งที่ไม่ควรคิด ย่อมถึงความฟังชแท่งจิต เพราะคิดซึ่งเรื่องที่ไม่ควรคิหว่า ข้อนี้ต้อ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิจารณ์ธรรมในพระอภิธรรม การคิดในเรื่องที่ไม่ควรคิด เป็นสิ่งที่นำไปสู่อาการวิปริตทางจิตและความเป็นบ้าตามที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ การปฏิบัติที่ไม่ถูกต้องในเรื่องธรรมจะส่งผลกระทบต่อจ

ประโยค - ปฐมมินตาปสาธิกาแปล กาด - หน้ที่ 41 พระพุทธเจ้านั้นทั้งหมดนั้น ได้มินตาปเป็นไฉน? พระสูตร ๓๕ สูตร มีพระมหาชาลสูตรเป็นต้น สงเคราะห์ (รวมรวม) เป็น ๓ วรรค ชื่อที่มินตาปาย นิรนาถมีพระสูตร ๓๕ สูตร

บทนี้พูดถึงความสำคัญของพระสูตรที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้าและการอธิบายความหมายของคำว่า 'ทีมินตา' ว่าเป็นที่ประชุมแห่งเหตุผลและความรู้ที่เกี่ยวข้องกับอ teachings ต่างๆ ในพระพุทธศาสนา โดยอ้างถึงพระสูตรหลายๆ

ประโยค - ปฐมสมันต์ปะทับกานเปล ภาค ๑ หน้า 43 พระพุทธพจน์อื่นจากนั้น บังติก เรียกว่า ทุกทุกนิยาย นะนี้แหละ พระพุทธพจน์มี ๕ อย่าง ด้วยอำนาจแห่งก้องอย่างไร จริงอยู่ พระพุทธพจน์นี้ทั้งหมดคือ มี ๕ ประเภท ค

เนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธพจน์ที่แบ่งออกเป็น 5 ประเภทได้แก่ สุตตะ, เถยะ, เวยยาถนะ, คาถา และอุณหา โดยมีการอธิบายถึงพระพุทธพจน์องค์ 6 ที่ประกอบด้วย อุกวิโรธองค์ นินทส นินทะ ปริราณ และพระสูตร พร้อมกับการทำค